1400 asırdır gülüşüne hasret kaldık hamzalara sıddıklara hattablara hasret kaldık Hz.alilere Hz.osmanlara hasaret kaldık beraber zaferden zaferlere koşmaya hasret kaldık uhuda ağladık bedire ağladık bize bir Allahı çok gördüler en çokta ona ağladık yetim kaldık annemize babamıza ağladık kundakdaki başı gövdesinden ayrılmış meleklerimize ağladık 1400 asırdır nebiy yüzümüz gülmez oldu başkomutanımız sen bizler uhudlar bedirler olsaydık keşke şu ümmetin ağlayan yarasına bir nebzede olsa merhem olsaydık keşke ümmetin gözünden akan yaş biz olsaydık keşke İmanlarımızı sığdırdığımız kalplerimize vicdanlarımızıda sığdırabilseydik her birimiz ümmet için bir ebabil olabilseydik İndirilen Kuranın yolunda gidebilseydik bugünlere gelebilirmiydik ey nebiy
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
