Hasret Şiiri - Banu Doğan

Hasret nasıl bir acıdır bilir misin?
Bir kalp ağrısıdır bir anda tıkar
nefesini ruhunu bedenini saran amansız
bir sancı!
Yemeden içmeden kesilirsin
onu düşünmekle geçer tüm günün.

Hasret özlem kokar, hayali göz önünden
gitmez,uyuyamazsın, çaresiz bırakır
Kıvrandırır,içini kanatır yakar kavurur
her bir zerreni!
Hastalandığında; içini
acı bir sızı kaplar, elinden hiçbir
şey gelmeyişine yanar durursun...
Anlayana çok şeydir hasret!

Ey yalnızlığıma imza atan insan!
Ben seni hep uzaktan sevdim,sessiz
ve sakin..
Nasıl bir yürek büyüttüm
sana bir bilsen?
Keşke,keşke bir kere dokunsam tenine
sımsıkı sarılıp uyusam dizlerinde,
saçlarımı okşasan, bir yudum sen olsan
keşke...

Ömrümün sadece tek gecesinde de
olsan bir kere nefesinle uyusam,
uyanmasam, ölümde olsa farketmez
bu hasret ömrümü tüketti zaten..

Bakışına hasret kaldığım sesine özlemle
bağlandığımsın,sen tarifi imkansız
sevdam öyle birikmiş ki Özlem'in
içimde,bir şiiri kelime kelime içimde
sindirir gibi soluk soluğa hissederek
seni yaşıyorum..

hasretin beni dipsiz derinlere,
yalnızlık kuyularla sürüklüyor...
..sessizce...ömrümü tüketiyor...
Sonrası mı?
Çaresiz bir çıldırış!
koskoca bir boşluk!

Anlatsam anlayacak mısın ki?
yokluğunun kadar yalnızım işte!
gözlerimde büyüyorsun,büyüdükçe
biraz daha sen oluyorum..
Özlem'in kokusu ve hasretin gözyaşını
sürüyorum kalemime kağıdıma Ve ben
yine seni yazıyorum hep seni....

Ahh be sevgilim Bir anlayabilsen beni?
Şimdi hayalinle yaşiyorum Ve
Yokluğunla demleniyorum.. sadece
düşlüyorum...Seni! BeNi! her güne
bir umut ekleyerek bizi düşünerek
yaşıyorum fazlasına gücüm yetmiyor..

Sen benim herşeyim olmuşsun
Hasretimin sessiz ciğliği..
Şimdi gözyaşlarımı sesizce
yüreğime akitıyorum ama birgün
bu hasret bitecek işte o zaman
sevinçten süzülen gözyaşlarim
senin omuzunda son bulacak...