Yavaş ve ağır çekimde yaşamalıyız.
Su tenimize damla damla akmalı.
Rüzgar kulağının arkasından fısıldamalı.
Bedenimizi ruhumuzla yaşamalıyız.
Savrulmaktayız, gecenin kıyılarına.
Hayaller kurmamalıyız, yaşamalıyız adeta.
Biri bir koca görür rüyasında:
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Devamını Oku
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Akıcı mısralar fakat yarıda kalmış gibi. bırakın salınsın imgeli mısralarınız. yüreğinize sağlık.
Gece gece yine akıcı güzel bir şiir okudum ellerinize yüreğinize sağlık Nilay
Yüreğine sağlık şiirindeki emeğinizi kutlarım duygu ve düşüncelerini yüreğini ve yürek sesini yansıtan kalemini candan kutlarım.Sevgilerimle.
candan tebriklerimle nilay hanım
Şiirin ilk bölümü günlük yaşamın ve insan beyninin henüz izin vermediği özlemleri dile getirmiş....
İkinci bölümde hayal âleminde yaşarkken burnumuzun dibindeki acı gerçekleri göremediğimiz vurgulanmış.....
Şiirin tümüne egemen olan 'gereklilik kipi' de zaten 'olması istenenlere' güçlü bir gönderme....
Genç şairin güçlü bir anlatım potansiyeli var..... Başarısını içtenlikle kutlarım.....
Öyle mekanikleştik, öyle bir koşunun içindeyiz ki... Biraz yavaşlasak, arkamızdan gelenler üstümüze çullanacaklar. Garip bir çarkın dişlilerindeniz sanki. Durmak yok
.O NEDENLEDİR İNSANLARDAKİ BU KARAMSARLIK, BU HUZURSUZLUK BİRAZ DA... KUTLUYORUM SEVGİLİ NİLAY HANIM... ..NİCELERİNE...
Her şeyi bütün güzellikleri yaşamak kutlarım şiirinizi çok hoş bir üslubu var.
tebrikler saygılar hasret kaldık uçurumlara kutlarım
'Uçurumlara hasret kalmak..'
Uçacaksak birlikte, özgürlüğe.. Düşeceksek yine birlikte..
Kulağımızın ardında sevgi fısıltılarıyla rüzgar.. Yağmur yavaş inmeli, aheste bir dokunuşla..
Yaşanacaksa bu sevda, hasrete değmeli..
Der gibi şiir..
Güzeldi. Kutlarım Nilay Hanım..
Günümüz özellikle büyük şehirlerde bir koşuşturma telaşı; Zaman kifayetsiz kalıyor bazen...
Relaks bir bedenin huzuru aranıyor elbet, ruhlar dahi bu koşuşturmadan yorğun maalesef...Kapılmışız esen rüzgarın hızında savruluyoruz bilmeden, mecburen. Bu rüzgar nereye, ne halde savurur, nerede durur bilmeden...Bazen gıptayla o köylerde, kasabalardaki dingin yaşamı düşünüyor, özlüyoruz... İnşallah o dinginliğe ereriz diyorum... İşte o zaman insanın insana olan uçurumları biter düşüncesindeyim...
Güzel şiirinizi Kutluyorum Nilay Hanım... Saygımla...++
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta