Özlediğin kadar seni özlemiyorsa kimse
Gücenme sakın buna hayata hep gülümse
Bir sonbahar ayının akşamındaysan bide
Bir kaç yudumluk kahveyle geç bir köşeye
Sonra bir bak buğulu camların gerisine
İlahiyatın çizmiş olduğu mucizevi şahesere
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta