Hasret Şiiri - Emrah Turan

Özlediğin kadar seni özlemiyorsa kimse
Gücenme sakın buna hayata hep gülümse
Bir sonbahar ayının akşamındaysan bide
Bir kaç yudumluk kahveyle geç bir köşeye

Sonra bir bak buğulu camların gerisine
İlahiyatın çizmiş olduğu mucizevi şahesere
Bundan daha güzel bir mutluluk olabilirmi ki
Şu yalanlarla örtülü dünyevi pencerende?

Belki aradığın bu değildi birkaç anlık hasret
Ama ne olur bu hasretinden de vazgeç
En güvendiğimiz dağlara bile kar yağarken
Nesine güvendinde bekliyorsun hâla hayret