Asırlar geçti üzerinden
Duvarlarda asılı hala o hüzünlü yaprak
Uzaklardan hasretle bakınca gözlerinden
Döküldü, dökülünce ıslandı ağladı toprak
Mevsimler geçti üzerinden
Hazan oldu o iki yemyeşil yaprak
Endülüs’e Kudüs’e bakınca ellerinden
Düşürdü düşürünce ezildi çiğnendi toprak
Yıllar geçti üzerinden
Bir avuntuyla adını sayıklayarak
Önden gidenlerin izlerinden
Gitmek ne mümkün sürekli ağlayarak
Günler geçti üzerinden
Gözler kurudu ağlamaktan yastan
Çekildi sürekli serili kalır sanırken
Çekilince altından kayan mavi atlastan
Yıllar geçse de üzerinden
Kaldırma düştüğü yerde bırak
Sakın tutmayın ellerinden
Yiğitse düştüğü yerden kalkacak
Asırlar geçse de üzerinden
Üzülme akarsa mecrasını bulacak
Bağrımızı yakan ateşin küllerinden
Yeniden yeni bir dünya doğacak
03/10/2016
Kayıt Tarihi : 23.12.2016 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!