Hasret.. Şiiri - Fatma Alageyik

Birgün hasret geldi kapımı çaldı
Öyle sevdim ki yandım kül oldum.
Yalvardı sonunda gönlümü aldı
Açıldım saçıldım dalda gül oldum.

Yaprağımı önce tek tek kokladı
Aldı hevesini beni okladı
Çiçek bahçeleri tek tek yokladı
Kuruttu dalımı kızgın çöl oldum.

Bir damla yağmura hasret bıraktı
Terk etti gurbete yollar ıraktı
Anladım gittiği yer son duraktı
Gönlünde sultandım şimdi el oldum.

Kaldım gözyaşlarım ile başbaşa
Darbeder oldum ben baştan başa
Uğruna yanıp kül olmuşum boşa
Eridim tükendim akan sel oldum.

Bir kıvılcım var idi yeller savurdu
Söktü yüreğimi közde kavurdu
Hiç merhamet yoktu sanki gâvurdu
Saçlarımı kökten yoldu kel oldum.

Aşkı meşki özü sözü yalanmış
Yaptığı hayaller hepsi planmış
Meğer zehirli bir kara yılanmış
Yaktı yıktı beni binbir hal oldum.

Fatma’yım hesabım kalsın divana
Boşa gitmez ahım yansır yuvana
Kızıl afat girer gönül ovana
Hayatımı zindan etti zül oldum.