Yıl bin dokuz yüz atmış altı idi mevsimde bir yaz
Yaz kâtip aşkın defterine dertlerimi böyle yaz
Toydu küçücüktü sevgilim hep ederdi bana naz
Yaz kâtip mazideki hikâyemi işte böyle yaz
Bin dokuz yüz atmış sekizde dertlerim deyildi az
Yaz kâtip elimle derdiyim gülü el kokladı yaz
Tüm varlığımı yitirmişim elimde bir kırık saz
Yaz kâtip giden sevgilime hasret dolu ağıt yaz
Sor vefasıza insan sevgilisinden geçermi vaz
Yaz kâtip kararmış benim dünyam mektubumu sen yaz
Gözü açık gidiyorum mezarcı mezarımı kaz
Yaz be kâtip hasret acısıyla ölüyorum yaz
(Erzurum 1969)
Yılmaz ÖkçinKayıt Tarihi : 9.2.2014 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!