Hasretinden yer ağlar
Hasretinden gök ağlar
Hasretinden iki büklüm dağlar
Gel, Ey sevgili!
Yerde gökte hasretin var…
Hasretinden meyve vermiyor dallar
Hasretinden kıpırdamaz oldu yapraklar.
Hasretinden dinmez oldu fırtınalar…
Hasretinden sönmüyor yangınlar…
Gel, Ey sevgili!
Seni bekliyor çoluk, çocuk ve ihtiyar…
Hasretinden akmıyor sular
Hasretinden akıyor gözlerden yaşlar
Hasretinden çoraklaştı topraklar
Hasretinden ağlıyor gökte bulutlar.
Gel, Ey sevgili!
Hasretin gönülleri yakıyor…
Gel, Ey sevgili!
Hasretinden ötmez oldu bülbüller
Hasretinden açmaz oldu bahçemizdeki güller…
Hasretin yeri göğü yaktı
Hasretinden ne çabuk geçti ömürler.
Gel, Ey sevgili!
Gönüllerde resmin,
Dillerde ismin,
Yerde gökte bitmez hasretin…
Kayıt Tarihi : 22.12.2013 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Ağalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/22/hasret-1290.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!