Hasret Şiiri - Battal Özcan

Gözlerin damlıyor düşlerime uzak mesafelerden,
Bir sahipli efkarı buyur ediyorum yüreğime.
Hasretin dokunmasıyla bile sızlıyor kalp,
Gönül yalnızlığın dalgalarıyla boğuşurken.

Kelimelerle en dokunaklı cümleler kurulurken,
Baş kahramanıyım hasret öykülerinin.
Cümlelerin cümlesinde garip ve yalnız,
Özneyken bile edat kadar anlamsızım.
Konusu bir özlemin anatomisi olsa da öykünün,
Ana fikri bulduramayacak kadar yitiğim.

Hasretin her harfi yüreğimde destan olurken,
Zahirden görünen sıradan hikayeler,
Her hikaye başkası için eksiktir aslında,
Ve herkes hayalleriyle tamamlar bütünü
Sonunda dönüşür destanlara sıradan görünen hikayeler…..