Hasret Şiiri - Mehmet Veysel Müjdeci

Yeryüzünde yoktur ne malım ne de kârım
Sen omuzlarıma yük bense garip hamalım

Hasret gözlere vurur türkü çalar saatler
Ne adandı sevdaya ne yemin ne vaatler

Gidişinin ardından el sallamak var mıydı ?
Seni bana yansıtan tozlu aynalar mıydı

Ne bu ayrılık vakti zaman ne çabuk geçti
O keskin bakışların içimi nasıl deşti

Hasret taşına değip sürüklenip bilendim
Seni senle sevmeyi kaç lisanla öğrendim

Özlem beni çürütmez yıldırmaz ki diyordum
Yolda aramak neymiş ne çöllere koyuldum

Hasretin kalemleri nice şiirler yazdı
Bilmezdi ki hasrete türkü şiirler azdı

Çok yollar kat ettim birçok engeller aştım
Sana kavuşmak için hasretinle savaştım

Vakit geldi geçiyor hasret treni tütüyor
Ateş senin elinde gönül çerağım sönüyor