Hasret! Şiiri - Ferhat Manav

Hasretinden tümsekler duvar olur yüreğimde,
O yeşil yosun kokuları ilk seviştiğimiz geceyi hatırlatıyor bana.
Kaybettiğim seni gökyüzünde arıyorum deli gibi,
Tüm yıldızlara soruyorum seni evrende.

Geri gelmesi zor şeyleri seviyorum belkide,
Sen gibi…
Oysaki ben seni tutsak etmiştim yüreğime,
Bir makhum gibi…

Farklı şehirlerde farklı aşkları yaşıyoruz şimdi,
Aşkımızı başka bedenlere sığdırıyoruz.
Bir yıldız kayıyor gökyüzünden eskiden olduğu gibi,
Tek fark bu sefer sen başkasıyla paylaşıyorsun dileğini…

Ben bir başkasına yazıyorum bu şiirleri,
Paylaştığımız gökyüzü ikimizin halbuki.
Yatağın cama yakın kenarına uzanıp bulutlara bakıyoruz
Bulutların dilinden güzel günlerimizi dinliyoruz.