Hasret Şiiri - Tuncer Çelik

Gönüllerimiz bir olsun yeter.
Sevmeyenlerin sonu ölümden beter.
Bedeldir dünyaya çektiğim cileler.
Bende ölürüm bir gün,
Senin hasretinden! .

Güneş doğmuyor yüzüme benim.
Acı, üzüntü, dert keder benim.
Gülen gözler senin, ağlayan benim.
Bende ölürüm bir gün,
Senin hasretinden! ...

Kara zindanlara attılar.
Elimi kolumu bağladılar.
Sevdiğimi de elimden aldılar.
Bende ölürüm bir gün,
Senin hasretinden! ..

Bırakıpda gittiğin bu ellerden,
Üzdüğün gönüllerden,
Kırdığın kalplerden,
Sorulacak bunun hesabı senden.
Bende ölürüm bir gün,
Senin hasretinden! ..