Hasret... Şiiri - Yusuf Mescioğlu

Ey hasret! ne vardı kalacak bende,
Gitseydin onunla birlikte sende…

Ne istedin bilmem hayallerimden,
Zevk aldın derdimden, melâllerimden.
Sana gündüz gelen leyâllerimden,
Yıllarca gönlüme sükût sızdırdım…

Sevdayı bildiğim o günden beri,
Sendin efkârımın yılmaz neferi,
Ahdimden dönmedim diye ben, geri
Aldığım nefesi kalpten bezdirdim…

Tükendim, tükettin gurbet ilinde,
Bülbülün uhdesi kaldı gülünde,
Bu gamlı ruhumu tutup, elimde
Hasretindir diye diye gezdirdim…

Aynalar görünce sendeki beni,
Yüzünde çizgiye boğdu bu teni…
Ölmeden ömrüme giyip kefeni…
Garipler yurdunda mezar kazdırdım…

Aklıma gelmeyen geldi başıma,
Kan ektin bir ömür gözüm yaşına…
Beni bulma diye mezar taşıma…
Adımı soyadımı visâl yazdırdım…

Yaktığın yetmez mi bu garibanı,
Dost ettin ömrüme yadı, yabanı…

Ondörteylülikibinonbir.