Hasret Şiiri - Can Ay

HASRET

Dedim ki işlerimi biraz toparlayayım,
Yarının işlerini bu günden yollayayım.
Bu istekle evrakları masalara sermiştim,
Tüm konsantrasyonumu çalışmaya vermiştim.

Böyle hipnotize olmuş çalışıyorken,
Telefonum çağırdı mesajın var bak erken..
Gayri ihtiyari elim telefona uzandı
Ne mutlu gelen mesaj, gönül dostlarındandı.

Mesajı okur iken bedeni bırakmışım,
Pecbedang den dağlara gözyaşıyla bakmışım.

Bizde elem gözyaşı dağda dereler olmuş,
Verane yaylaların gülü çiçeği solmuş
Biz ağlarız,dağlar ağlar, veran yaylalar ağlar.
Ağlamakla geçiyor anlar, saatlar, çağlar.
Bu kadar hasrete gönül nasıl dayansın,
Bahane istiyorsan kadere et ver yansın.

Ne kadar sızlansak ta gerçekler değişmiyor,
Gönül hayallerine istekler erişmiyor.
Derin bir iç çekişle tekrar masama döndüm,
Bütün hayallerimi aldım kalbime gömdüm.