Mesafeler anlamını yitirdiğinde gözlerimde
Bir rüzgara tutunur da gelirim yanına
Tüm çiçekleri kökünden söküp, ellerimde
En sevdiğin papatyalarla gelirim başucuna
İçimde damla damla hasretini damıtırım
Karalar bağlamış, yas tutan gönlümden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta