Hasret bile Ölürdü hasretinden.
Hasreti yaşasaydı, severken.
Ben taştan farksızmıyım, sanırsın
Canım yanar sızlarım kederimden
Ayırmazdım yanımda olsan gözümden,
Kıskanırdım seni ben, kendimden
Atmasaydın bir mesaj bile, sen
Çatlardım sabır taşı olsam bile, ben
Benden uzaklarda bensizsin yine
Gönül katlanıyor,göz görmeyince
Sevenler sevdiğine kavuşsa bile,
İçimdeki hasreti bitirmiyor vuslat bile
Kayıt Tarihi : 29.6.2011 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
01/07/2011
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!