Hasret Şiiri - Yusuf Demirtaş

Dün gece uyandım bir ara
Sensizliğin hüznü hakimdi odama
Saatin hıçkırıklarına, hıçkırıklarım karıştı.

Sanki bir nefes kadar yakındı gözlerin
Uzansam tutulacak gibiydi ellerin
Gözlerime yaş, kalbime hüzün bulaştı.

Sesine hasret kulaklarımda sesizliğin var
Sezsizlik ve hasretin içimi yakar
Sessizliğin çığlığına, isyanım karıştı.

Pencereden bakıp ağlamak istedim
Karanlık geceme sen doğ istedim
Seni aradım semada, yıldızlar bulutlara karıştı

Yollar boş ve karanlık, şehir ölmüş gibiydi
Bir bendim fani, hasretim sonsuz gibiydi
Kederim, yanlızlığıma sataştı.

Derince bir düşündüm önce
Hayal bile edemezdim, ne olacak sen gidince
Karanlıkta ki gölge... galiba algım karıştı.

Vuslatı bekleyen gözlerim yorgun
Zemheri vurmuş, mevsimlerim solgun
Seni seven kalbim, sana olan aşkıyla
Kırk yerinden ömürlük tutuştu.