Hasret Şiiri - Mechul Sair

Hasret öyle bir zehirmis ki,
Insan icince bu zehiri
Kusamaz olurmus; firtina misali
Koparmis icinde bilinmezler
Atamazmis bu duyguyu
Silemezmis gözyasini
Hasret öyle bir ciyanmis ki,
Korkarmis insanoglu
Dayanamazmis meger özlemeye
Sesi, kokuyu, dokunmayi özlermis
Ölüm gibi beklermis
Hayatin bitisini
Zaman gecmezmis
Daralirmis dünya
Kapatirmis onu
Mezar gibi...