1971- OKUNACAK EN BÜYÜK KİTAP İNSANDIR.
Bir çiğ damlası düşer dudaklarıma
İsmin dolanır dilime
Kendi kendime telkin ederim “sükuneti”
Sus derim sus, sabret hele…
Seni bana getirenin vardır bir bildiği
Uzak şehirlerden kokun gelir
Burnumda tütersin delice
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim