Hasret -1 Şiiri - Ahmet Berat Ünal

Hani tatlı rüzgâr eserdi ormanlardan, dağlardan
Anılarımız baş başa yaşıyordu o zaman.
Sen hep sildin o geçmişi hayâllerinden
Ancak; ruhunuzda bir rüzgâr var buralı.

O rüzgâra her zaman besteleri veririz,
Bu vatan toprağında gönlümüzü eğleriz.
Demedim mi Adem, gurbet çok acı değil mi?
Alışmışsın galiba; unuttun hep bizleri.
Bizlere uzaklardan bakıyorsun yabancı.
Biz yabancı değiliz memleketinin çocuğu.
Ömrümüz geçti: Köyde, kentte, dağda, kırda ormanda.
Biz her zaman buralı Türk, vatan çocuğuyuz.

Noter n. 3616