Haşlama Şiiri - Muharrem Araz

Hayatı ıskalamış, bakarken beyaz cama,
Zamanla tutamamış dökmüşsün satırlara,
Sıkışıp kalmış dünyan, dalmışsın sayfalara,
Dağa benzemiş burnun, kalmışsın bir başına.

Arada oku, şevklen bozuk saat gibi yaz.
Aman dedikçe sana değmeyerek ettin naz
E kardeşim in artık, ovalar sensiz ayaz
Güneş misin mübarek git karanlık dünyana.

Konuşmazsın ağırdır, taşların kaldıranın yok,
Dizelerde ahkam keser, yaşamla alakan yok,
Çevrende yandaşların, hepsi birbirinden tok,
Açsan da gözlerini, bak tutar bir yanın yok.

Dur, neler bekler seni vuracak ciğerinden
Varsa sızlayacak vicdan, için için gidecek
Toparlayayım desen çorak kalbin bilecek
Uzattın gittin ama, daha nasıl sürecek.

Yüzüne çekmişsin masumluk maskesini
Düşürüp kırmışsın da mutluluk şişesini
Unutma yakındayım, duyarsın nefesimi
Dilediğine ver kurtul hayatın köşesini.

Sana bunlar az bile daha geçmedi öfkem
Bir yüzünü görüp de okkalı tükürebilsem,
Yarabbi şükür dersin alışkınsın da desem
Sakın ha benden yana düşmeyesin yollara.

Gariptir dokunma dedim yüreği yaralıdır,
İncinmişse incitmez ezelden kararlıdır,
Sustuğuna bakma sen cümleler sıralıdır,
Neyse git buralardan, dar vakit zamanıdır.

Mozan-Muharrem Araz
Mayıs 2008