Haşiye Şiiri - Ali Özkan Asafoğulları

Tarih kokan bir şehrin
Zamandan geçişine dipnot bu şiir
Bitti…
Artık hükmü kalmadı koyulan şerhin
Düştü yapraklar
Üşüdü dal
Sarardı çimen
Gelincik, karanfil, papatya soldu…
Soldu leylaklar
Yitti rüya…
Olmadı... Olamadı…
Sonsuza dek birbirimizindik güya…

Şimdi,
Gelmişine-geçmişine sövdürme sevgili
Bu ne utanmazlık,
bu ne aymazlık,
bu ne kibir?
Hatırla, ne diyor şair?
‘’İnsan ayrılırken bile büyük olmalı’’
Küçülme… Ufalanma…
Ne yaşandıysa dünde kalmalı…
Unutma!
İnsan dünleriyle bugün olmalı!

Zaman demde
Her saniye, her salise hem de
Tarih olan bir aşkın,
Yerle bir oluşuna dipnot bu şiir
Günahı da vebali de yazılır bir bir
Yine de
Yüreğimin elleri her daim,
Yüreğinle el ele olacak, bunu bil…

Tarih kokan bir şehir
Ve tarihe dipnot bu şiir…

Antakya, 26 Eylül 2014