Hasis Şiiri - İsmet Anik

Gönlüm alçak ise başım yücedir
Varsın hasis insan beni sevmesin
Dışı gündüz olsa içi gecedir,

Hırsından büyümez gönlü cücedir
Varsın hasis insan beni sevmesin.

Alçağa alçak der yükseğe yüksek
Kambur derler başka sırtta yük'sek
Neye yarar lüzumundan büyüksek,

İstemem ezilen başta yükselmek
Varsın hasis insan beni sevmesin.

Sevgi sevileni tutsak etmekse
Tutsak olmayanı kırıp dökmekse
Ardına bakmadan çekip gitmekse,

Nefsin girdabında beni sevmekse
Varsın hasis insan beni sevmesin.

Görürse dalında masum bir çiçek
Duramaz illa ki o incinecek
Çiçeğin akibi çöpe gidecek.

Böylesi insanı nasıl (?) sevecek
Varsın hasis insan beni sevmesin.

Güneş olsa sade kendine doğar
Yağmur olsa gider denize yağar
Dünyaya sığmaz da mezara sığar,

Böylesi sevgiler insanı boğar
Varsın hasis insan beni sevmesin.

Ölüsüne yedi arşın bez fazla
Kaput astar bile yeter yüz fazla
Ya yansın ya donsun bahar güz fazla,

Karnı tilki dolu koz'lu giz fazla
Varsın hasis insan beni sevmesin.

Yere batsın onun saygı sevgisi
Varsın hasis insan beni sevmesin