Hasır sepet dolusu…
Yarışırdık, yeşil çayırlarda
Atıp taşları, ulaştırırdık ufka…
Şimdi çarpıp beton binalara
Dönüp kırmakta bütün hayallerimizi...
Komşularımız vardı güneşten
Gönül sofralarımız açık...
Seslerini duymazsak uykusuz kalırdık…
Küskünlüklerimiz
Altısından altmışına
Boz oyunundan ibaretti
Parmaklarımızda…
Şimdi saklanır olduk
Yalnız odalarımıza…
Birimiz düşse bisikletten
İyileşene kadar binmezdik diğerlerimiz…
Neden,kırmızıya boyanmış kağıtlar gibi
Bakıyoruz yaralarımıza
Ekranlarda karartma gibi vicdanlarımız...
Özlüyorum
Meyveleri toplamayı dalından...
Hatta düşmeyi bile
Gevrek olanlarından...
Islık çalarak toprak yolda
Sekerek giderdik yuvalarımıza...
Kulaklarımıza küpe olmuş kirazlar...
Kolumuzda hasır sepet dolusu mutluluk.... HIC
Kayıt Tarihi : 27.5.2015 18:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
özlemekteyiz...
TÜM YORUMLAR (4)