Haşimi Şiirleri - Şair Haşimi

Acı söze sitem adı takmışlar
Manayı bilmeyen dilden korkarım
İşte böyle nice hatır yıkmışlar
Kendini beğenmiş kuldan korkarım

Toplumda sözünü bilmezse kişi

Nazlı yarim aklın başa
Gelir ama neden sonra
Arı gibi çiçeğini
Bulur ama neden sonra

Yürüdüm yolun katını

Sırrın açık eden dosta yaklaşma
Bir molla torunu imam da olsa
Sakın bir toplumda çizmeyi aşma
Cemiyetin hepsi rahman da olsa

İnanma dünyada nakışlı dile

Seher yeli dost köyüne uğrarsan
Selam söyle ellerine aman ha
Bizim elin boranı var kışı var
Dikkat eyle yollarına aman ha

Bilmem sana meyil veren sürüne

Şu yalan dünyada ömrüm oldukça
Dilinen çağırım nerdesin dost dost
Dertli sazım yanık yanık çaldıkça
Telinen çağırım nerdesin dost dost

Enginlerden yücesine çıktıkça

Görür gözler ile kör bakma bana
Dosta ayan olan halim var benim
Bilmesen kötüyü bildirir sana
Zülfikar sallayan elim var benim

Dostun aynasıdır kişinin yüzü

Vicdan mahkemesi şahit istemez
Ne sorarsan kendi vicdanından sor
İnsanlığa hiçbir zulüm göstermez
Onu yakandaki organından sor

Okumakla öğrenilmez o kitap

Şu fani dünyada ömrüm oldukça
Dilinen çağırım nerdesin ya dost
Dertli sazım dertli dertli çaldıkça
Telinen çağırım nerdesin ya dost

Yürü yalan dünya alçaksın alçak

Devrildim ansızın selvi dal gibi
Yerinden sökülmüş bir fidan gibi
Günün karşısında yağan kar gibi
Eriyip su olmadan bitmeden yetiş

Ses versin Nesimi versin sesime

Yine arzuladım bizim elleri
Eski günler hayalimde bak şimdi
Yeni açtı muhabbetin gülleri
Dertlerimi tazeledin bak şimdi

Bahar gelir yaylalara giderdim