Hasime Dapa Şiirleri - Şair Hasime Dapa

Bir umut bekliyorum.
Ne bileyim, bende bilmiyorum.
Bir ev olabilir mesela.
Küçücük, huzurlu,
Bahçesi olan,

Tayfunlara aldırmadan savurarak gittin.
Bundan böyle düşen her damla sana beddualı.
Her köşe başında seni bekler gölgeler,
Her gelişinde yarasalar eşlik eder.
Pişmanlığım senin varlığına alışmışlığımdan.

Seviyorum seni ama
Unutursam sakın yanma
Sen sözlerime aldanma
Aşık olma sakın bana
Sevildiğini sanırsın
Unutulunca yanarsın

Neden şu yarınlar bana sırtını dönmüş?
Neden mutluluklar benden uzak ?
Neden neden.?...
Zerre kadar Umudum yok artık
Gelecek günlerden..

Hep sen vardın gecelerde
Dillerdeki hecelerde
Sen gezindin cümlelerde
Hissettin mi sevgiyi sen?
Sen dua da, sen yollar da

İnce bir yağmur damlası
Kalbimi araladı
Dolaştı damarlarımdan
Geldide kalbime aktı
Kalbimin çiçeği

Bir gün kim bilir Bir Gemi Gelecek
Uzaklardan. Sen Geleceksin
O Meçhul Diyarlardan
Yorgun Bitap düşmüş
Çaresiz Yorgun

Her anım haykırış her günüm hasret
En son ümidimi gözlerin çaldı
Hem seni kaybettim hemde kendimi
Elimde sadece gururum kaldı
Elim telefona kaç kere gitti
Yüreğim istedi mantığım itti

Açıldığımız sandalda yitirdim gençliğimi.
Göçmen kuşlar çaldı hayallerimi.
Dalgalandı deniz gecenin karanlığında,
Balıkçılar topladı ağlarını yakamozlarla,
Ben hiç bir şey soramadım sana.

Geldi yine son bahar
Dökülen yapraklar kaybolan umutlar
Ve ve işte son bahar
Hüzün dolu son bahar