Dün ile yarın arasında bir çizgi
Arkamda mazi önümde ati
Mazide üşüdük, atide ısınalım bari
Gözlerindeki ışık ebediyen kalsın baki
Mazide bakmaya çekindiğim yüzün
Öylece oturup bakabilirim saatlerce
İçinde kendimi arayabilirim günlerce
Yemyeşil pak ve tok ışığa gözlerindeki
Konuşup ağlayabilirim haftalarca aylarca
Yüzündeki ufak tebessüme aşığım ben
Sana bakınca canım nasıl
Nasıl acıyor; yüreğim sızlıyor, nefesim kesiliyor
Bu yürek en büyük kırgınlığını orada yaşıyor
Konuşmak istiyor belki sesini duymak
Lakin söyleyecek tek bir söz bulamıyor
Yeter artık bıktım bu oyunlardan
Bıktım bakıp kaçıp gelmemenden
Yeter yoruldum oynamayalım
Yoruldum ben seni beklemekten
Güzel rüyalarım kabus oldu
Hayat yokuştu dümdüz oldu
Yaşamak zordu beter oldu
Yüreğim atıyordu tekler oldu
Aklımdaki sen düşlerim oldun
Ne zaman oturup bakabileceğim yüzüne doya doya?
Ne zaman doya doya gözlerine bakıp düşünebileceğim?
Ne zaman şiirlerim senin kokunu taşıyacak?
Ne zaman güleceksin bana onlara güldüğün gibi?
Görüyorum uzaklarda umudunla canlanan çiçekleri
Ne zaman görsem sarılan iki insan
Yüreğim susar, gözlerim dolar inan
Düşünürüm,
Niye buluşamadı gözlerinle onca çabam
Ne zaman görsem seni bir yabancıyla yan yana
Pek aramazdım ben aşkı senden önce
Hissetmezdim yokluğunu, özlemezdim gözlerini de
Günün birinde tanıştığımda gülüşünle
Seni tanımadığım günlere yaktım o gece
Sensizliğin koru düşmüş yüreğime hece hece
Yanar, yanar, kanar...
Sen yazdıklarımı göremezsin
Görsen bile anlayamazsın
Anlasan bile hissedemezsin
Ben istemem sana bir şey olsun
Yanındayım daima isterse dağlar aramızda olsun
Sen yüzüme bile bakmazken
Hala gözlerini kaçırırken
Beni gördüğünde uzaklaşırken
Ben yinede ümitleniyorum senden
Sen baksan gözlerinle gözlerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!