Hayatın eksiği var,
Hayat eksik hayatta!
Jilet keskinliğinde gözler,
Kutup serinliğinde su,
Cennet düşlerim bile özler,
Bir kavuşma uykusu...
Canan, canına kısmet,
Gözlerimi açınca,
Işık içime dolsun.
Yer altımdan kaçınca,
Tevhid dilime konsun,
Alsın beni bir kayık,
Nazlı yare götürsün.
Neden bilmem, uykularım kan kokuyor,
Bir kuş sesi kundaklıyor düşümü,
Kar bahçemde büyüttüğüm bir çift göz,
Masumca seyrediyor ölüşümü..
Bir öfkeyle bıçaklarken gölgemi,
Söylersem hıncımdan, tutuşur dilim,
Hıyanettir akla, kısa cümleler,
Kalpleri durduran bir ateş gibi,
Kor oluyor sanki artık cezbeler.
Gençliğim bir köşede, kırılmış eşya,
Göğsümde tıslayan bir karabasan,
Yalansız sevdamın mehrini ister.
Hançeri elinde, vicdanı noksan,
"Bir menzile varmadan gitmeliyiz" der.
Simite üşüşen martılar gibi,
Dört yanımda ehram olmuş acılar,
Gözlerim yandı, ben ram olup bekledim.
İsrafil(a.s.) e muhtaç bütün sancılar,
Bir ses ile harab oldu, bekledim..
Nefesim alevlendi ağzım tutuştu,
Zamâna ezelde yazılmış yazım, 'takdîr'
Efkâr-ı hikmeti bilinsin; sızım, kalp 'bir'
Yalnız budur aşktan içre bir duygu,
Ne bir şerh gerektirir bu, ne bir tâbir.
Eritir nâmütenahi bir mum gibi, çünkü bu;
"Beklemek ateşten de şiddetlidir!"
Zindan gece, hayal mahkûm, aşk sırdı,
Ellerim ellerini sordu fezaya haykırdı
Yerle bir ediyordu aheste unutkanlığım
Ne şiirler yazmıştım, bilemem kaç satırdı.
Erdi nihayet sırr-ı aşka ve yalnızlığım,
Bir ömr-i muhayyeli birkaç güne sığdırdı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!