Bir günde nefret etmedim insanlardan.
Sırf seviyorum diye onları tanıdım sandım.
İhanetin acı tadına ise çok sonraları vardım.
Şiddetli bir travma sonrası komaya girmek gibiydi
kalbimi size kapamam.
Aynı yolu yürümek mi? Yooo bir daha asla yapamam!
Gözlerim patavatsız silahımdı, anlattı hunharca
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta