Hasım Şiiri - Emrah Arslan

Bir günde nefret etmedim insanlardan.
Sırf seviyorum diye onları tanıdım sandım.
İhanetin acı tadına ise çok sonraları vardım.
Şiddetli bir travma sonrası komaya girmek gibiydi
kalbimi size kapamam.
Aynı yolu yürümek mi? Yooo bir daha asla yapamam!
Gözlerim patavatsız silahımdı, anlattı hunharca
karşımdakine tüm olanları,
Sahte gülüşlerin ardına saklanmama fırsatı tanımadı.
En sahici güçlü rolümle püskürttüm kapıma dayananları.
Yüreğimdeki acılar başını kaldırmaya fırsat bulmadı.
Kararlıydım, ben sadece kötülere değil, kötülüğe
susanların da hasmıydım.