Haşim Şiiri - Emrah Pelvanoğlu

ben her gece güneş yürüsem izime kan damlatıp
göğün eskisinde ilahlar beslesem yer yer kamerî
takvimlerde vurulmuş gibi çoktan bu lisan-ı hafi

bulutların kuşlara değdiği zaman...

başımla göllere baksam adı ehram bir ömrü ben
havza düşen güllerde gözlerim... yorgun ve fani
ateş geçer aklımdan bir hayal, öpse yakar karanfili

kuşların alemlere söndüğü zaman...

eski bir vapur ölüsüyle yol alır Istanbul’dan
ah elimde kan şakağımda döner dört mevsim ebedî
bir kızıl sûret ki gûya hatırlar kendisinde Şeyh Galib’i

alemlerin kuşlara döndüğü zaman...