Hasıl-ı Kelam Şiiri - Nuh Comba

Hasıl-ı Kelam

karakış kara bağlar çilenin düğümünü
zemheri ayazları gök kubbeyi dondurur
rahmet bulutlarında kaynatır güğümünü
bazen kar, bazen yağmur yer yüzüne indirir

onsekizbin alemi ilahi sır okutur
mevcudat astarını nakış nakış dokutur
baharla doğan güneş abu hayat akıtır
her zerreye bin anlam bin manayı bindirir

keşfe kalkma sırrını kudretin yetmez ona
zerrecikler, tohumlar yükselir gökten yana
kıl kadar gövdesiyle tabiat gelir cana
zikre uzanan dallar haşmetiyle sindirir

her mevsim ikram eder bağrındaki meyveyi
aciz bir insanoğlu yönlendirir deveyi
dilerse yaratan hakk cennet eder haneyi
İman ettiğin anda doğru yola döndürür

fırtınalar, tipiler ademe şer görünür
manevi alemlerden sır perdesi bürünür
iblisin izindeki dünya, ahret sürünür
isyan etme azizim ocağını söndürür

Nuh Comba