Haset Gomşu Şiiri - Meryem Keskin

Geçen gün gomşuya çaya getmiştim
Möhüm misafiri varımış meer!
Boş gitmeyim deyi börek etmiştim,
Yer yohmuş masası darımış meer!

Benim börekleri goydu gıyına,
Vallahi heç uzanmadım çayına.
Yoh bacım yoh gelir miyim oyuna,
Avrat hasedinden gurumuş meer!

Birinin gocası dostuyla getmiş,
Oda mahgemenin yolunu dutmuş.
Bek gulah asmadım netmişse etmiş,
Ağzından gaçırdı sırımış meer!

Köşede oturan bek hanım sanki,
Birine can diyo birine ganki.
Dırnahları on beş santım inanki,
Bunu alan herif körümüş meer!

Kimseyi eşitmem kimseyi duymam,
Her fistan geyeni avrattan saymam.
Bunu o sühlünün yanına goymam,
Desemde bendeki arımış meer!

Gız anam bu avrat kimseyi tınmaz,
Bişirdiğim aşa sunağın banmaz.
Bir uşağ yetirmiş tepeden enmez,
Burnundan gelesi çorumuş meer!

Bilmedim neyi bahane etsem,
Aradan sıvışıp evime getsem.
Kimse çığırmazki sesin eşitsem,
Hırsım içimdeki gorumuş meer!

……Meryem Keskin……
……12.04.2025……..