Hasbilal’im budur
Çok ağırmış taşıdım yükün
Şikayet etmem sevinç ya da hüzün
Dinlerim yeter ki sen konuş hurisi özümün
Dedim: unuttum nargilenin dumanında kendimi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta