HASBIHAL 2
Yağmur yağar, gün yeşerir, canlanır hayat özünde
Kimi baharda yok olur, kimi yaza Elveda der
Filizlenir can bedende yoğrulur sevgi közünde
Bilki yazılmışsa kader, yaşanan Tecelli eder
Bir ilahi lütuf bize, Eller, ayaklar ve sıhhat
Çöreklenmiş üstümüze, gafletin uykusu heyhat
Vurulan her bir darbeden, can çekişir solur insan
Akıl idrak etse bile, nefıs azar, bulmaz sıhhat
Çöreklenmiş üstümüze, kasvet dünyamızda talan
Her yön riyadan ibaret, dokunduğun her ten yalan
Mertlik yokluğa bürünmüş, bütün değerler silinmiş
Etraf ateş çemberinde, doğru söz yok dilde kalan
Bu gidişle ne örf kalır, sevgi gönülde yok olur
Tahammülsüz kalan insan, nedense burnundan solur
Öyle bir iklimdeyizki, başı hüsran sonu meçhul
Sadakatsiz gecen yıllar, sonunda İnsanlık ölür
Kayıt Tarihi : 20.4.2025 17:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!