Hasbihal Şiiri - Şiire Dair

Hasbihâl
Bugün karanfil topladım bahçeden,
Vazoya yerleştirip masama bıraktım.
Olmadığını bile bile sanki varmışçasına,
Oturdum masaya gelmeni bekledim...!

İki çay söyledim; biri kendim, biri senin için
Sonra başladım içmeye;
Bir yudum senin; bir yudum, yine senin için...!
Kendime gelmedi bir türlü sıra;
Öylesine özlemişim ki seni.
Karanfilleri kokladım, sanki seni koklarmış gibi...!

Karşımda oturan hayaline bakıp bakıp ta;
Kaç kez “Seni seviyorum” dediğimi, ben bile unuttum...!
Buseler gönderdim durmadan, ellerini tuttum, saçlarını okşadım...!
O ıslanmış gözlerini, kıyamaya kıyamaya ellerimle kuruladım;
Kimsecikler görmesin diye...!

Bugün seni göremedim yine;
Kahroldum, kahroldum, kahroldum...!
Sesini, tebessümünü, sıcaklığını öylesine aradım ki;
Gözlerim doldu yine, hıçkırmak istedim;
Haykırmak istedim;
Olmadı...!
Sabrettim;
Sabretmekteyim....!