Gökyüzü seni biriktirmiş yine benim yerime… sırtlanmış senin hasretinden gözyaşlarını… ha bıraktı ha bırakacak yağmalarını yeryüzüne… Yokluğunu işlemiş nakışlı hüzünlerine. Ne kadarda ağlamaklı, içlenmiş zavallı..
Hüzünlü gidişlerini alıp bir başına beni sensiz bıraktın da, gökyüzünden ne istedin be yağmur yüreklim. Benim sana akıttığım nehirlerim yetmedi mi ki, gökyüzünün ağlamalarını da istiyorsun yanı başında… Ne çok isteklerin var senin. Nesin sen…çelikmi… sabır taşımı.. dünyamı…. yoksa dünyam mı! …
Bizleri ağlattıkların yetmedimi, Hoşuna mı gidiyor ikilemde bırakmak ikimizi… Artık yağmur iklimleri çok kısa yağmur yüreklim… Bak sen yetmezmişsin gibi güneş kavuruyor yürekleri… Olmuyor işte… illa doğuyorsun her bir yerden… illa geliyorsun her yerden... Kızmak geliyor içimden, bağırmak, haykırmak, gözlerine yağmurları akıtmak istiyorum en sıcak ve yakıcı kezzaplarımla…. gizliyorum sana olan haykırışlarımı… saklıyorum gözyaşlarımı… gözlerim bile bıktı benden, vara ağlıyor, yoka ağlıyor… Kimseler görmesin istiyorum gözyaşlarımı… sana doğru akarken saf, masum gözyaşlarım, isyan biriktiriyor yüreğim...
Her yağmur kendi toprağına yağar…yağmur yüreklim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta