Hasbihâl I Şiiri - Tunga Eralp

Yağmurda ıslansam her gün her gece,
Namerde eyvallah etmezem ağam,
Mel'un iblis cennet sunsa kahpece,
Yine de ardından gitmezem ağam.

Ben beni bilirim, salak değilim,
Dünya yese doymaz malak değilim,
Haine, laine yalak değilim,
Kula asla kulluk etmezem ağam.

Her işim, uğraşım olmalı yasal,
Boşa konuşup da anlatmam masal,
İstersen kov, reddet, beni yada sal,
Doğru bildiğimden geçmezem ağam.

Karar vermem onun bunun gazıyla,
Kayıt eder imzalarım yazıyla,
Doymam lazım gelse daha azıyla,
Emin ol su bile içmezem ağam.

Vatan, vatan diye geldim bu yaşa,
Ona göz koyanı verdim ataşa,
Aşığım şu dağa, ovaya, taşa,
Terk edip ağyare, göçmezem ağam.

Tunga'yım bu dünya yansa, yıkılsa,
Öz varlığım bir hücreye tıkılsa,
Şu kalbime yağlı kurşun sıkılsa,
Ülkümden başka yol seçmezem ağam.