Öz Hasbıhâl Şiiri - Metanet Yazıcı

Öz Hasbıhâl

İster Söze Yeminli,
İster sükût olsun adın, can-özüm..
Ayân etmesen de kederini,
Hiç arz-etmesen de merâmını,
Duyarım sesini!
Kuşatır ıstırabın, ruhumu;
Canlı durur hafızamda her hâlin...

Gözlerin açık gördüğün rüyalar,
Kazındı belleğime!
Düşünsel kurguların ve
Sezgilerinin istikametinde
Kat-ettiğin mesafeleri tahayyül ederim!.

Muhayyilemi zorlayan erişimlerin
Bana hayranlık.. Sana noksan...

Yeni hedeflere kulaç vurma azmini
Gıpta ile anarken;
Maruz kaldığın haksızlığın
İsyanını duyarım, sessizliğinde..
İçinden atamadığın ukde'nin
Hicranı düşer yüreğime...

Ne kadar gizlesen de,
Yoluna örülen barikatlar;
Buruk bir fotoğraf karesi gibi
Asılı durur kirpiğimin ucunda..!

Sen hep susarsın;
Sustukça yüklenir omzuma ağırlığın!
Ey! Sabır Âbidesi;
Ezilirim suskunluğunda!
Bu yüzden haykırışım...
...
Pranga vursan da diline,
Çığlık çığlığa sükût..!

20 EYLÜL 2015 / Metanet Yaz