Hasbihal Şiiri - Erdogan Bektas

Sende bir gariplik gördüm
Haline baktım Hazani.
Dost dedim de hatır sordum
Gönül mü yıktım Hazani.

Gül dikerken bağlarıma
Kar beyaz ektim Damlakız.
Hazan erdi çağlarıma
Çok gazel döktüm Damla kız.

Seher vakti henüz erken
Bize de bir kısmet derken
Dert hüzün pay edilirken
Sen gibi tektim Hazani.

Dost halimi sorma niye
Her çilem ondan hediye
Canan incinmesin diye
Canımı yaktım Damla kız.

Mutlu mutsuz sevinç elem
Ne yaşarsak levki kalem
Her haslet ibreti alem
kibirden çıktım Hazani.

Madde de mana saklıymış
Haksız bildiğim haklıymış
Canan cana yasaklıymış
Çok çile çektim Damla kız.

Emanetmiş cümle varım
Olsa da efkarım zarım
Sağlam dı edebim arım
Küfürde yoktum Hazani.

Sabır çıktı düşlerimden
Utandım göz yaşlarımdan
Bend ettim ar taşlarımdan
İçime aktım Damla kız.

Damlam kader yazılırken
Yaşantıma süzülürken
Nefse tuzak düzülürken
Hak ile haktım Hazani.

Hazani can gözüyle gör
Enel hakkı ne bilsin kör
Sırdan nutfe beden de sır
Zerrede çoktum Damla kız.