Hasbihal Şiiri - Hamiyet Yalazan

Şems'iz ve susuz kalmanın ehemmiyeti ne ise,
Sensiz,muhabbetsiz kalmanın dokunaklılığı o.
Her halin tatlı musuki gibi deveran ettide,
kah lal oldum,kah inledim gizli lisanın tecelliğinde.

Karşılaştığım tüm o kafiyeli nezih satırlar,
seninle hasbihal ettirir ve seni anlatırlar.
Bu sebebtendirki deruni ve seçkin lisanımla
Na mütenahi marifet zikreder durur akkorlar.

Her mevsim meyvesini veren tatlı ürünler gibi,
Adeta ruhuma bir ömür sundun bal tasta ürün.
Artık kalemim lisanım oldu anlatır yeşili
yani seni anlatır,varlığında o mihr görüntün.

Dimağımda tefekkür namına dolaşan her hücre
seni her an doğuracak esrarlı perdeyi yırtar.
Gür seda ile tüm azalarımı mevc mevc gezerde
yağmur dolu bulutlardan ruhuma ışıklar akar.

Ey çile! esişin fırtına olsa ne ifade eder.
Bilmelisin müebbed sürecek kıyamlardayım artık.
Çölün kızgın kumlarına da gömsen beni ne çıkar,
Bilmelisin ki ondayım hep onda diriyim artık.

Ey hayat! önüme fırlattığın her şekil düğümü,
zannetmeki heyacana gelirde çözemem artık.
Penceresini araladığım sualin çözümü,
öğrendim ben bu zaferi aşk-ı yar elinden artık...