İnsan yalnız kaldığını zor anlarmış.
Bazen Anlamazmış iş işten geçmeden
Ne garip bir dünya, bu yalan dünya
Yalnızlığını vurur yüzüne hep
Evde otururken ya da yatarken haykırırsın
Sesin çıkıyor sanırsın ama kimse duymaz
Çocukken rüyanda korktuğunda haykırırsın
Sesin çıkıyor sanırsın ama derin bir sessizlik
Çoğu zaman yalnız ve bir başınasındır.
En yakınındakiler bile sesini duymaz
Çünkü onların gözünde ölmüşsündür.
Anlamazsın hep seni duyacaklar sanırsın.
Kimse duymaz seni hep duyulmak isterler
Ama seni duymazlar. Duymak istemezler
Çünkü senden çıkan sesler işlerine gelmez
Yer taştır, gök bakırdır artık.duyulmazsın
Artık ölümü beklemenin zamanı gelmiştir.
Çünkü değer verdiklerin sevmezler artık
Hayattan terhis olmayı beklersin çaresiz
Mahkemeyi Kübraya bırakırsın hesabı.....
13 OCAK 2020 23:57
Ali ŞahinliKayıt Tarihi : 26.2.2020 13:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!