Hasbihal 1 Şiiri - Harun Yıldırım 2

Ali dayı ile biraz dertleştik konustuk?

HASBIHÂL

Gel iki laf edelim geç otur Ali dayı,
İhtiyar sandım amma maşallah kaba dayı.

Kahveci misafir var demli çayımızdan çek,
Ama burda kalmasın konuştuğumuz gerçek.

Avare perdeleri oynatarak telinden,
Mızrabı kırılmış saz tutup çıkmış elinden.

Unuttun mu kahveci? İki çay dedik demin,
Adam mı seçiyorsun ?gelmem kahvene yemin

Bırak şöyle kenara kahveci, berhudar ol,
İki sefer demek mi lazım? Sizlere ayol

Ufak ufak başlayıp konuşam usulünden,
Sana anlattıklarım gönlümün mahsûlünden.

Tekbirle birer birer ilmek ilmek söküldük,
Çık deyince sokağa kuşlar gibi döküldük.

Kanaryalar korkarken şu cılız parmağımdan,
Ne deryalar akıttım kurumuş ırmağımdan.

Behanın ortasında Cehennemi yüzdürdüm,
Beşerî bu zilleti omuzlarda gezdirdim.

Ben Akif’i okurum, Asyalı’yı severim.
Bu şanlı tarihimi yazmayana söverim.

Abdest yok, namaz yoksa kankusar dilleriniz,
Vermeyin öpmek için kirlenmiş elleriniz,

Şu bizim aramıza fitneyi onlar soktu!
Kardeşler arasında Alevi, Sünni yoktu!

Perişan etme zaten perişan olmuş ashab,
Bu milletin üstünde yapılmaz zübbe hesab.

Bu güzel topraklarda vatan için yatansın ,
Hürriyet hak değilse hürriyetin utansın!

Bitti muhabbetimiz soğudu çayın davran,
Kahveci çek boşunu tabak içinde paran.

Şüheda kalkar, toprak altındaki yuvadan,
Nasıl bir ter yürüdü benzindeki sıvadan.

Masimada bir uhde, ne dehşetmiş zilletin,
Bu ses bu seda varya! Benim değil milletin.

Sokaklara döküldü masum halkım o gece
Her yani kuşatmıştı gözü dönmüş hergele

Nice canlar verildi yine vatan uğruna
Koç yiğitlerim düştü bu toprağın bağrına

Ocaklarda feryatlar çınlayıp yankılandı
Ağladıkça analar diller vatanı andı

İsterdim bir gün olsun yas ilan edilseydi
Şu başım şehidimin önünde eğilseydi

Simdi söyleyin boşlar yine dolar mı usta
Yürekler pare pare gönül bi care yasta

Ey insanlar düşünün bu can kalıcı değil
Hak yolundan ayrılma onun yolunda eğil...

Harun YILDIRIM