Hasbihal....(1) Şiiri - İbrahim Tetik

Dünya malı dünya'da kalıyor,yok beraber götüren,
Nasip olursa götüreceğiz,vallahi dokuz metre kefen.....

Öyle yaşa ki,şeref'lensin seninle islam,
Sarsılmasın iman'ın,iraden olsun çelik gibi sağlam.....

Gayesiz yaşamak,değersiz kılar insanı,
Boşa geçirir,aleyhine çevirir,ömür ve zaman'ını.....

Sevgi'nin yerini,nefret almasın kalbin'de,
Yoksa oda emanet'tir zaten,bu bedenin'de.....

İlahi gönül'lerimize huzur ver,yaşantımıza kolay'lık,
Bedenimize sağlık,ruhumuza ise ver ferah'lık.....

Sen dilemez'sen,zillet'te kalırız biz'ler,
Dil tutulur,beden kurur,görmez olur göz'ler.....

Senin adın'la olur ancak,kalp'ler tatmin,
Rızan için olursa,değeri artar yapılan ibadet'lerin.....

Keşke demeden,kullan burada imkan'larını,
Bırak artık fani alem'de,fani'lik inadının.....

İnsan'ın arzu'larını,tatmin edemez dünya,
İhtiyar'lık sabahın'da,uyanacak'sın genç'lik bir rüya.....

Gün'ler,ay'lar,yıl'lar,asır'lar geçer'ler peşin sıra,
Öyle hayat sür ki,hükmet'sin ebedi yüzyıl'lara.....

Meyveli ağaç taşlanır,verimli olduğu için,
Her bahar daha gür gelir,tesirin'de kalmadan iklim'lerin.....

Öyle bir çığır aç ki,kapanmasın amel defterin,
Gelecek sevap'lara,bir adres olsun gireceğin kabrin.....