Bizdik;
İnsan, erdem, ahde vefa derken.
Ne değerlemelerle büyüttük içimizi
Uğur olunurken yılmadık, yılamazdıkta
Sürüldük, kırıldık, döküldük, öldük
Her bir icabı seyri seferle
Bak kaç kez neş ettiler bizden
Elde edilen terekeydi neferle
Belki ziyadan fışkırırız diye
Ne dolunaylar eşik oldu, atladık üstünde
Aklımız dondu, hayallerimiz soldu
Mevsimler küstü, bak akis, abide büstünde
Gün sarmaz, Güneş ısıtmaz oldu
Uyuz itten tuttuk nasibimizi
Bir el böğrümüzde, bir elimiz sırtta.
Ne titremeler geçti de içimde
Bir sen ile Anadolu,cana can dolu
Bir senle titrer biçimde.
17.09.2009
Bayram KayaKayıt Tarihi : 18.9.2009 13:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/18/hasbi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)