Hasbel Keder Şiiri - Şakir Yakan

Tarih terennüm etti (bir) merhabasında
kim bilir kaç ah gizliydi loş sadasında
hazır oldan rahata geçtim her defasında
hasbelk e d e rdi, hayatımdan geçti vefasız.

huzur kondu eteğime, gülün dalından
yanağımı öperdi edepsiz, hiç utanmadan
sebep oldu yandım, kor olanından
hasbelk e d e rdi, hayatımdan geçti vefasız.

canım derdi, kan dökülürdü dilinden
canım deyince, can sökülürdü yerinden
bir yara bıraktı ki bende, en derininden
hasbelk e d e rdi, hayatımdan geçti vefasız.

geç gelir, tez giderdi her seferinde
çok kıymetliydi elbet, aşk ederinde
gelenin de canı sağ olsun, çekip gidenin de
hasbelk e d e rdi, hayatımdan geçti vefasız.

yara bandıyla onarılmıyor ki kırık kalpler
barışla bitmiyor kalpte, bildiğin harpler
biterse başka koyunda tutulan nöbetler
buyur gel, gitme kal, yaşa cefasız.

bin şiir okursun, bir kelime kalbine değer
bin talibin olur (ancak) birisi, gönülden sever
olur da bir gün beni gerçekten özlersen eğer
kapıma buyur gel, gitme vefasız.

şa(k) ir huzura çıktı, meşk sofrasında
(o) aşkı sundu sarhoş oldum, her damlasında
canım kaldı canının her yongasında
dem vurdu hasbelk e d e r, gitti vefasız.

Şa(k) ir