Hasbahçeden Nağmeler

I.
Has bahçenin gülleri solalı oldu bir çok yıl
Şimdi bekler o güller açmak için yeniden
Zamanını baharın ve çiyli sabahların
Bekliyor hazan bülbülü o bahçenin
Açmasını o güllerin ve çiçeklerin

II.
Puslu sabahlarda doğan o güneş
Gönlümle yarışır parlamak için
O sevda ne güzel yakışır
Sabahla birlikte doğan o güzel gözlü
Ahu bakışlı ceylan sevgiliye

III.
Kim ki bu aşkın kıyameti karşısında durabilir
O bir seldir,fırtınadır,yıkar geçer bentlerini
Deler bir ok gibi yüreğini aşıkların
Gel sen de durma bu aşk-ı kıyametin karşısında
Katıl o sele,katıl o fırtınaya,karış aşka

IV.
Kapıldım gidiyorum o şuh bakışlı sevgilinin rüzgarına
Bilmiyorum sonu nereye gider bu aşkın
Ey sevgili gittiğin yere kadar peşindeyim
Pişman etme sevdiğime,üzme gidişinle
Sadece mutlu olmak istiyorum bir küçük gülüşünle

V.
O deniz ki nice fırtınalar doğurdu bize
Batıramadı aşk limanına yol alan gemimizi
Yol almaya devam edelim şimdi biz
Tüm dünya görsün aşkımızı sevgimizi
Deniz bile kıskansın ikimizi
Bıraksın artık peşimizi
O fırtınalı deniz bile silemez artık aşkımızın izini

VI.
Seni sevdiğim için bir ömür boyu
Cezalandırsa da o kader beni
Yine seni seveceğim
Yine seni özleyeceğim
Dönmesen de bana yıllarca
Hep seni bekleyeceğim
Seni bir ömür sevdim
Bir ömür daha seveceğim

VII.
Sen her şeyinle her halinle çok güzelsin
Edalı işveli güzel bebeğimsin
Seni sevdikçe ömrüm uzayacak
Kötü hatırlarım benden uzaklaşacak
Sen her şeyinle her halinle çok güzelsin
Sen hep sakınacağım,hep kıskanacağım
Canımın özü gözbebeğimsin

VIII.

Seni sevmek için
Çok çileli geçti ömrüm
Ne bir bahar gördüm
Ne bir açan çiçek
Bak ömür dediğin
Bir gül gibi solup geçecek
Bitsin artık bu çilem
Gelsin artık baharlarım
Açsın çiçeklerim

IX.
Sonu yok bu sevdaların
Geldi artık vakti ayrılmanın
İnlemek ah çekmek nafile bu gün
İnkara ihtiyaç yok biten sevdaları
Bittiyse bu aşklar bu kara sevdalar
Son vermeli ağlamaya,sızlamaya
Yeniden başlamalı bu hayata

X.
Derdi veren mevlam
Dermanını da verir elbet
Bize lazım olan
Az sabır çokça kuvvet
Aşka sevdaya düşenin
Derdi de dermanı çoktur
Aşık olup da ayrılık acısı çekmeyen hiç yoktur

XI.
Giden o sevgililerin ardından
Çektiğim ahlarla vahlarla doldu başım
Taştı yüreğimden isyanlar sığmadı kalbime
Hep bir teselli bekledim
Kötü kaderime kem talihime
Çok zaman isyan ettim
İsyan ettim de ne geçti elime
Göz yaşından ve pişmanlıktan başka

XII.
Ben bir serçe idim ürkek ve korkak
O ise bir kartal sanırdı kendini
O yüksekten uçardı inmezdi yerlere
Bense çıkmazdım yükseklere
Av olmamak için o hergeleye

XIII.
Haydi artık dön gel o güneşin battığı yerden
Sen gideli gönlüm geçmiyor bir güzelden
İyiymişsin,mutluymuşsun
Duyuyorum ellerden
Haberini soruyorum günden geceden
Ben bir seni sevdim hem evvelden hem ezelden

XIV.
Ben ağlarken o sevgili gülermiş
İçer güler kendinden geçermiş
Ağlasan ne yazar,gülsen kime ne
Senle ağlayan da benim,senle gülen de
Ben hep senle ağlarım
Sen güldükçe ben yine
İçer içer ağlarım

XV.
Gezerken aşk bahçesinin dikenli güllü yollarında
Gözüm görmez oldu ne gülü,ne günü
Bakar ama görmez oldum
Sedce seni gören bir kör oldum