Hasat1 Şiiri - Gürbüz Kaya

Ölüm sıcaklığını sarmadan,
ruh bedene küsüp gitmeden,
nerdesin ey yar! ,bulayım seni,
zenginleştir ahretimi de kaybolmayayım…

layığım günahkar kafesine kilitlenmeye,
ne bahar isterim, ne de bahar…
yarimi aramadığım yerde buldum
ruhumun zirveleri aydınlık doldu…

yıllar tozlandırmış gönlümü,
şeytan ve nefis habersiz ortaklarım olmuş,
şaşırmışım, aptalmışım gerçeğe,
yanımda dere akarken boşa kuyular kazmışım…
azmışta azmışım günahlarla,
imanı şaka sanmışım.
Bulmuşum, buldurulmuşum
Şükür ya nasip bana da yol varmış.
Tövbeyi şafaktan önce sunmuşum,
Kabul et ya Rab ya Rab…