Hasat Zamanı
İşte orada uzak bir köyde...
Bozkırların ortasında, sabah oluyordu,
Hasat'ın derin yüreği Ferhat gibi,
Dağlardan inen tüm suları topluyordu,
Suların kavuştuğu ırmaklar, umman olmuş,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta